شاید این مقوله یکی از مهمترین سؤالات در مسیحیت باشد. همین پرسش باعث ایجاد اصلاحات وجدایی میان کلیساهای پروتستان و کاتولیک شد. این سوال مبنای تفاوت کلیدی میان مسیحیت کتاب مقدسی و سایر فرقه های مسیحی است. آیا نجات فقط بوسیلۀ ایمان است یا اینکه اعمال را نیز شامل می شود؟ آیا من فقط با ایمان به عیسی مسیح نجات می یابم و یا اینکه علاوه بر ایمان به عیسی مسیح، باید کارهای خاصی نیز انجام دهم؟
سوال راجع به نجات فقط بوسیلۀ ایمان و یا نجات بوسیلۀ ایمان و اعمال، اغلب بوسیلۀ کسانی مطرح می شود که پیدا کردن ارتباط و هماهنگی بین قسمتهای مختلف کتاب مقدس برایشان سخت می باشد. رومیان فصل 3 آیه 28 و فصل 5 آیه 1؛ غلاطیان فصل 3 آیه 24 را با یعقوب فصل 2 آیه 24 مقایسه کنید. عده ای بعد از چنین مقایسه ای، میان دیدگاه پولس (نجات بوسیله ایمان تنها) و یعقوب (نجات بوسیله ایمان و عمل) تفاوت می بینند. واقعیت این است که پولس و یعقوب هیچ تعارضی با یکدیگر ندارند. تنها اختلافی که شاید به عقیده برخی می تواند وجود داشته باشد؛ پیرامون رابطۀ ایمان و عمل است. پولس با تعصب می گوید که انسان فقط توسط ایمان است که نجات می یابد (افسسیان فصل 2 آیه های 8 تا 9) در حالی که یعقوب می گوید که نجات بوسیلۀ ایمان وعمل است. این مشکل با بررسی دقیق سخنان یعقوب حل می شود.یعقوب این عقیده را که انسان می تواند فقط ایمان داشته باشد بدون اینکه کارهای خوب انجام دهد را رد می کند (یعقوب فصل 2 آیه های 17 تا 18). یعقوب در واقع تاکید می کند که ایمان واقعی به عیسی مسیح باعث تغییر در زندگی ایماندار و انجام کارهای خوب می باشد (یعقوب فصل 2 آیه های 20 تا 26). یعقوب نمی گوید که نجات انسان مستلزم ایمان و انجام کارهای خوب با هم می باشد، بلکه منظورش این است که شخصی که واقعا بوسیله ایمان نجات یافته است، تغییر در زندگی خود را با انجام کارهای خوب نشان خواهد داد. اگر شخصی ادعا کند که یک ایماندار است اما کارهای خوب انجام ندهد، بنابراین ایمان او به عیسی مسیح یک ایمان واقعی نیست ( یعقوب فصل 2 آیه های 14،17،20،26).
پولس نیز در نوشته های خود همین مورد را خاطر نشان می سازد. ایمانداران باید در زندگی خود ثمره های نیکو داشته باشند که این ثمره ها در غلاطیان فصل 5 آیه های 22 تا 23 گفته شده اند. درست بعد از اینکه پولس در افسسیان فصل 2 آیه های 8 تا9 میگوید که ما فقط به دلیل لطف خداست که نجات یافته ایم و نه بواسطه انجام کارهای نیک خود. در افسسیان فصل 2 ایه 10 به ما می گوید که ما برای انجام کارهای خوب خلق شده ایم. پولس نیز از یک زندگی تغییر یافته همان انتظارات یعقوب را دارد. “كسی كه از آنِ مسيح می‌گردد، تبديل به شخص جديدی می‌شود. او ديگر آن انسان قبلی نيست؛ او زندگی كاملاً تازه‌ای را آغاز كرده است” ( دوم قرنتیان فصل 5 آیه 17). تعلیم پولس و یعقوب در مورد نجات هیچ تضادی با یکدیگر ندارد. بلکه آنها یک منظور را با نگرشهای مختلفی بیان می کنند. پولس خیلی ساده نجات انسان را فقط مستلزم ایمان میداند، در حالی که یعقوب بر این حقیقت تأکید دارد که ایمان در مسیح باید به انجام اعمال نیکو منتهی شود.
