عیسی ادعا میکرد که خداست، و اجازه میداد که به عنوان خدا مورد پرستش قرار بگیرد. بعد از رستاخیزش از مردگان، یکی از شاگردانش به زانو افتاد و گفت، خداوند و خدای من (انجیل یوحنا ۲۸:۲۰)! برای یک یهودی این کار برابر با کفر بود، اما عیسی اجازه میداد که دیگران او را پرستش کنند. عیسی همچنین گفت، شما پسر انسان را خواهید دید که در دست راست قدرت نشسته و بر ابرهای آسمان میاید (انجیل متی ۶۴:۲۶). او خود را به عنوان پسر خدا معرفی میکرد (انجیل یوحنا ۳: ۱۶-۱۸). او در طول حیاتش سخنانی را گفت که اگر حقیقت نداشتند، میتوان گفت که اینها سخنان یک شخص دیوانه بودند.
عیسی مسیح فرمود، من نور جهان هستم. هر کسی که مرا پیروی کند در تاریکی راه نخواهد پیمود (انجیل یوحنا ۱۲:۸). او فرمود، من نان حیات هستم (انجیل یوحنا ۳۵:۶). او به مردم میگفت، تا از بدن و خون پسر انسان نخورید و ننوشید، در او حیات نخواهید داشت (انجیل یوحنا ۵۳:۶). او درباره ذات الهی خود سخن میگفت. مردم این سخنان او را به چالش میکشیدند اما عیسی مسیح به آنان میگفت که اگر بگویم که خدا نیستم، همچون شما دروغگو خواهم بود. (انجیل یوحنا ۵۵:۸).
محمد باور داشت که او یک پیامبر بود. بودا ادعا میکرد که کسی است که به دنبال حقیقت میگردد. کنفوسیوس هیچ ادعایی نداشت مگر اینکه میگفت که او یک معلم با حکمت است. این تنها عیسی مسیح بود که ادعا میکرد که پسر ازلی و ابدی خداست. عیسی مسیح خداست و این را ثابت کرد.
عیسی مسیح مرد و دفن شد، اما پس از سه روز دوباره زنده شد (انجیل متی ۷:۲۸)، کتاب اعمال رسولان (۱۳: ۳۰-۳۱). پس از زنده شدنش از مردگان نزدیک به پانصد نفر او را دیدند (اول قرنتیان ۱۵: ۴-۸). او این قدرت را داشت که از میان درهای بسته عبور کند، (انجیل یوحنا ۲۰: ۱۹ و ۲۶) و میتوانست که در یک لحظه به جاهای دور سفر کند (انجیل یوحنا ۲۱:۶) و او به آسمان صعود کرد (انجیل لوقا ۵۱:۲۴، اعمال رسولان ۱: ۹-۱۱). او با یک بدن جلال یافته به اسمان رفت. او به آسمان رفت و روح القدس را برای قوت بخشیدن به شاگردان فرستاد. پطرس رسول در کتاب اعمال رسولان فصل ۲ ایه ۲۳ تایید میکند که عیسی مسیح به آسمان صعود کرد و روح القدس را فرستاد.
